சென்னையில் ஓரு மழை காலம்..

அழகிய காலை பொழுது
மின்சார ரயிலில் தொடங்கியது
எனது பயணம்

கடற்கரை சந்திப்பை நோக்கி புறப்பட்டது ரயில்
கடலுக்கு அப்பால் சென்று ஒளிந்து கொண்டது வெயில்

தெருவில் நடந்து சென்றேன் நான்
மழை பொழிந்து வரவேற்றது வான்

மழையில் நனைந்தேன்
உலகம் மறந்தேன்

சுயநினைவை இழந்தேன்
இன்ப வெள்ளத்தில் விழுந்தேன்

மழையே! உனை நான் ரசித்தேன்
மழைத்துளியே! உனை நான் ருசித்தேன்

ஒவ்வொரு துளியும் இனிமை
ஒவ்வொரு துளியும் புதுமை

கண்ணீர் ருசியை நான் அறிந்தில்லை
மழைநீர் ருசியை சொல்ல நான் கவிஞனும் இல்லை

அன்று மழையில் வழிந்தது என் இளமை
மழை எனக்கு உணர்த்தியதோ.... என் தேசத்தின் வறுமை!

நான் அறிந்தேன்,
உண்ண உணவு, உடுக்க உடை, இருக்க இடம் இவர்களிடம் இவை இல்லை என்று

நான் அழுதேன்,
இவர்களின் நிலை கண்டு

நான் உணர்ந்தேன்,

கண்ணீர் மழைநீரோடு கலந்தது
மனதில் புது வேகம் பிறந்தது

நான் எழுந்தேன்,

என் தேசத்தின் வறுமை ஒழிக்க
என் மக்களின் வாழ்வு செழிக்க
ஏழைகளின் கண்ணீர் போக்க
துயர் மறக்க, புது வழி பிறக்க!


Note:
Special Thanks to Mathi for Spell Check and Thiru for Tamil Fonts/Data Entry :-)

The Leave Letter

Respected Madam,

My daughter S.Kavya studying in your class (III STD ‘C’ section), could not attend classes on 30-10-2006 and 31-10-2006 as she was suffering from high fever and vomiting. I request you to kindly consider her absence as leave.

Yours faithfully,
Sivakumar.K

Kavya is taking leave for the first time. She is the only student in that school to get 100% attendance certificates every year right from her K.G classes. She has been such a bright student and teacher’s favorite kid that her class teacher called to enquire about her health. I’m very proud about my daughter. I didn’t study well. I will be a driver for my entire lifetime. I know nothing but driving. But Kavya is not like me. She is too smart. She is so much interested with school and studies. I will do anything to aid her financially and morally with her studies. Her school fee is more than what I earn for 4 months. But that doesn’t matter. She wants to be in that school and I’m here as her father to make that happen. One day she will come up in life our pappa.

Pappa is how my dad’s driver addresses my sister. There was no trace of tears in his eyes when he recited the above to me while I was writing the leave letter for his daughter. But his voice conveyed the emotions. I realize what it takes to be a father. I can also feel how my parents would have dreamt about me and my sister when we were kids.
KIDS are always kids for parents. As kids (grown up & growing) lets make their dreams come true.

Blog dedicated to all Parents and KIDs.

:-)